BOŞ ZAMANI DEĞERLENDİRME SANATI
Meşhurdur, Behlül Dânâ Hazretlerini üstü başının uzun bir yolculuktan dönüyormuş hissi veren haliyle görenler sormuşlar, “hayırdır, nereden geliyorsun böyle?” demiş, “Cehennemden geliyorum.”
Şaşırmışlar, “Ne işin vardı cehennemde, niye gittin?” diye hem eğlenmek hem de bir parça merakla soranlara, “Evde ateş kalmamış da ateş alayım” diye karşılık vermiş. Eğlenceli hale geldiğini düşünenler sormayı sürdürmüşler, “E, bulabildin mi bari?” demişler. O da “Yok, bulamadım. Cehennemde ateş yokmuş. Herkes ateşini kendi götürüyormuş” diyerek ibretlik cevabını vermiş ve soranları düşünceleriyle baş başa bırakıp yoluna devam etmiş…
Dünya tarladır… ya ateş toplarsın ya da nur. Ama dünya hayatı imtihandır. Hazır lezzetlerle çevrelenmiştir. Bazen his, heva, nefis aklı aldatır ve insanı kendi arzu ve isteğiyle hazır lezzete yönlendirip ya sonu ateş olan yanlış işlere sürükler ya da malayaniyatla meşgul ederek hayırlı işler yapmaktan alıkoyar.
Ömür sermayedir. Zira ecelle sınırlıdır. Gidenin gelmediği bir misafirhanede geçici bir oyalanmanın adıdır. Ebedi olan ahiret yurdunda lazım olacak bütün levazımatın kazanılacağı yer ve zamandır. Dolayısıyla ebedi kayıp ve kazancın sürüme girdiği ve ticaretin yapıldığı yerdir. Bir saniyesi bile boşa harcanmayacak kıymet ve ehemmiyettedir.
Hz. Ali’nin ifadesiyle, dünya her an bizden uzaklaşmakta, ahiret yaklaşmaktadır. Bunlardan siz, ahireti tercih edenlerden olun, dünyayı tercih edenlerden olmayın. Zira bugün çalışma var hesap yok, yarın hesap var çalışma yoktur.
İmam-ı Rabbani Hazretlerinin deyişiyle, bir kimsenin iyi Müslüman olduğu, lüzumlu şeylerle meşgul olup faydasız şeylerden uzaklaşması ile belli olur. Zamanın boş şeylerle zayi olmaması için insanın vakitleri muhafaza etmesi lazımdır. İnsan öyle yaşamalıdır ki yanında bulunanları da dağınıklıktan, başıboşluktan, malayaniden kurtarıp toparlasın. Zira zaman, nutuk çekecek, dedikodu yapacak zaman değildir.
İmam-ı Azam’ın beyanıyla, felaketlerin en büyüğü, vakti boşa geçirmektir.
Yani İmam-ı Şarani Hazretlerinin de ifadesiyle demem o ki alelâde bir insan zamanı nasıl bitireceğini, akıllı bir insan ise zamanı nasıl kullanacağını düşünür.
Boş zaman değerlendirilmez. Zaman zaten değerlidir. Rabbimizin emir buyurduğu üzere salih amellerle doldurulmalıdır. Ve Müslüman için boşa çıkacak zaman da yoktur. İnşirah Suresindeki beyanla, boşa çıkıldığı zaman hemen başka bir işe yorulmalıdır.
Ve her anımızda yine mezkûr surenin son ayetiyle Rabbimiz arzulanmalıdır. Ömür dakikaları O’nun emir ve yasaklarına, arzu ve isteklerine göre geçirilmelidir.
Ki ahirete gittiğimizde heybemizde nar değil, nur olsun…