BOŞ ÇUVAL AYAKTA DURMAZ
Eskiden “çuval yarışı” dediğimiz bir oyunumuz vardı. Şimdilerde de bazı belediye ve okullarda yapıldığını görüyoruz. Malumunuz olduğu üzere çocuklar birer çuvalın içine girer ve zıplayarak ilerlemeye çalışırlar ve hedefe ulaşmaya gayret ederlerdi. Çuval, içine giren çocukla adeta hayat bulur, dik durur ve hareket kazanırdı. Çocuklar da çuvala girmekle adım aralıkları azalır, adım atamazlar; çözümü zıplayarak ilerlemekte bulurlardı. Aslında çuval yarışı, daralan adım aralığına bedel yeni bir strateji belirleme ve hedefe ulaşmanın arayışını öğrendikleri bir eğitimdi.
Evet, çuvalı ayakta tutan çocuklardı. Peki, çocukları ayakta tutan neydi/nedir?
Burada devreye, yazının başlığına ve derginin kapağına aldığımız “boş çuval ayakta durmaz” cümlesinin manası giriyor. Bu cümlenin birkaç manası ve kullanım alanı var. Öncelikle dosya konumuz ve editör yazımızın muhtevasına bakan kısmını söyleyelim: “Bir insanın kabiliyeti olmadıkça, kendini geliştirmedikçe düzgün bir iş yapamaz.”
Kabiliyet Allah vergisi. Fakat bunun keşfetmek eğitimin, izhar etmek/açığa çıkarmak ise kişinin gayretine bağlıdır. Siz çuvala toprak, taş, buğday, un da koyarak ayakta tutabilirsiniz. Zira çuval buna kabildir. İnsan da ayakta durmak için maddi ve manevi birikime ihtiyaç duyar ki, mezkûr cümlenin bir manası da bunu ifade eder:
“İçinde değer veya bilgi olmayan bir şey uzun süre var olamaz veya ayakta kalamaz.”
Çuval yarışı ile strateji ve taktik öğrettiğimiz çocukların diri tuttukları çuvalla attıkları adımları desteklemek, ancak talim ve terbiye ile mümkün olacaktır. Bu da insanın kabil olduğu marifetullah, muhabbetullah ve iman-ı billah ile temellendirilmelidir ki bir üst paragrafta yazdığımız cümleyi şekillendirmiş olsun. Yani, geleceğimizi şekillendirmesini ümit ettiğimiz çocuklarımız ve gençlerimiz -bu manada uzun ömürlü olmaları için- değer ve bilgiyle donanmış olsun.
2024-25 Eğitim ve Öğretim Dönemine başladığımız bu dönemde eğitimde ciddi adımların atılmaya gayret edildiğini görerek biz de dergi kametince katkımızı sunmak ve konuya dikkat çekmek istedik. Binaenaleyh başlıktaki cümlenin yerine göre kazandığı şu cümleleri de sizlerle paylaşmak isterim.
1. Bilgi ve Beceri Eksikliği
Bir insanın bilgi, beceri veya tecrübe eksikliği varsa, uzun vadede muvaffak olması ve itibar kazanması zordur. Bu durumda “boş çuval” benzetmesi, bilgi veya beceriden mahrum kişiyi temsil eder.
2. Maddi Yetersizlik
Maddi imkanları olmayan bir kişi, temel ihtiyaçlarını karşılayamaz ve hayatını sürdürmekte zorlanır. Ki bu cümlenin bir manası da karnı doymayan kişi çalışmazdır. Bu durumda “boş çuval” benzetmesi, maddi imkansızlığı temsil eder.
3. Manevi Boşluk
Manevi değerlere sahip olmayan, ahlaki açıdan zayıf olan bir kişi toplumda itibar kazanamaz ve uzun süreli ilişkiler kuramaz. Dahası, bu boşluktan sebep kendisi ve etrafı için problem olabilir. Bu durumda “boş çuval” benzetmesi, manevi boşluğu temsil eder.
Evet, kıymetli dostlar! Çuvallarımız buğdayla, unla dolarken çocuklarımız da değer ve bilgi ile donansın. Donansın ki istikbalimizin ve istiklalimizin teminatı olarak şükrümüze vesile olsunlar.